BÜTÜNCÜL bir yaklaşımdır.

Hastanın tüm fonksiyonlarını göz önüne alır. Tedaviyi ona göre planlar ve uygular. Klasik tıpta anjin olduğumuz için hastayız deriz. Ama osteopatide bu anlayış farklıdır. Hasta olduğumuz için anjiniz. Çünkü anjin yapan bakteriye insan sürekli maruz kalmasına rağmen hastalanmamaktadır. Peki ne oldu da bu bakteri boğazda çoğalıp hastalığa neden oldu sorusunu soracak olursak, vücutta görevli yapıların fonksiyonunu yerine getirememesinden dolayı hastalandığı düşünülür.

OTOREGÜLASYON (kendi kendini iyileştirebilme yeteneği)

Kişi her zaman kendi kendini iyileştirebilme yeteneğine sahiptir. Vücut değişken antivirüs ve antibakteriyal programını kendisi yapabilmektedir. Bu program kendini yenileyebilmekte. Otoregülasyon mekanizması çeşitli nedenlerle bozulur ya da yetersiz kalırsa o zaman medikal, cerrahi veya osteopatik yöntemler devreye girer.

HAREKET

Hareketin olmadığı yerde ölü ya da atıl (görevini yapamayan ya da fonksiyonel olmayan) doku vardır. Hareket yoksa o bölgenin kan dolaşımı bozulur. Dolayısıyla hücre yenilenmesi ve metabolizması bozulacaktır. Sonuç olarak ta otoregülasyon ve bütüncül hareket de bozulur.

STRÜKTÜR VE FONKSİYON ( vücut dokusu ve fonksiyon ilişkisi)

Vücut dokusunun yapılan bir işe, fonksiyona uyumu söz konusudur. Hareket için gerekli olan strüktür kastır. Uzun süreli alçı ya da inmobilizasyon da strüktür uyum sağlayacağı için konturaktür, eklem sertliği, bağlar ve kaslarda kısalmalar olur. Dolayısıyla yapı (strüktür) fonksiyona uyum sağlamış olur.

SİRKÜLASYON

Kan dolaşımının olmadığı yerde hayat durur. Eğer bir bölgenin dolaşımı az ise dokular yeterince beslenemeyeceği için fonksiyonlarını yerine getiremez. Dokular zayıflar, bozulurlar ve hastalıklara zemin hazırlanmış olur. Çok geçmeden de her türlü hastalıkla karşı karşıya kalırız.